کاهش ظرفیت تحمل صدا (Decreased Sound Tolerance)
مجموعه اختلالاتی که همراه با کاهش در توانایی تحمل صدا هستند به نحوی که اصوات مختلف (با شدت های بالا و در برخی موارد،اصوات خاص حتی با شدت های پایین) ایجاد واکنش منفی در فرد کند.
لازم به ذکر است که در افراد با شنوایی هنجار سطح LDL به طور میانگین معادل ۸۶dB تا ۹۸dB HL می باشد (و در برخی منابع تا ۱۰۰ دسی بل گزارش شده است.)
گروه های مختلفی از مراجعان با علامت DST وجود دارد :
- هایپراکیوسیس یا بیش شنوایی:
کاهش ظرفیت تحمل صدا یا حس ناراحتی نسبت به اصوات خارجی است که افراد هنجار را اذیت نمی کند.واکنش منفی بستگی به ” خصوصیات فیزیکی ” صوت دارد و معمولا با محدوده پویایی کاهش یافته شنوایی،همراه است.
- میزوفونیا :
واکنش های منفی به انواعی از اصوات است ولی نه تمام اصوات!
این بیماران می توانند سایر اصوات با شدت بالا مانند موسیقی و یا نویز محیط را تحمل کنند و تنها به اصوات مشخصی واکنش نشان می دهند.میزوفونیا اغلب خاص موقعیت اند مانند واکنش منفی فرد به صدای بسیاری از فعالیت های روزمره مانند غذا خوردن و تنفس و ….
- فونوفوبیا
واکنش منفی به برخی اصوات است که سبب ایجاد اضطراب و ترس در فرد حتی در شرایط پیش بینی رخداد آن صدا می شود بدون اینکه از لحاظ فیزیکی،صدای مربوطه رخ دهد.مثل ترس صوتی از صدای دریا یا آژیر آمبولانس و ….
- گروه های دیگری چون سندروم ۴S و … نیز با علائم DST همراه هستند که در برخی موارد زیرساخت های محیطی دستگاه شنوایی و در برخی موارد بیش فعالی های عصبی در سطوح قشری و مراکز مربوط به هیجانات در مغز که ورودی های شنیداری دارند و راه های ارتباطی آن ها دچار آسیب می گردد.با توجه به درگیری های اثبات شده در مناطق محیطی و مرکزی دستگاه شنوایی مبتلایان به اختلالات DST ، هر کدام نیاز به تشخیص دقیق و انجام اقدامات توانبخشی شنیداری و روانشناختی متناسب برای مدیریت واکنش های منفی به صوت را دارد.
* کاهش توانایی تحمل صدا مانند هایپراکیوسیس در کودکان نیز می تواند مشاهده شود.در کودکان با سندرم Williams،اتیسم و حتی اختلال پردازش شنیداری این علامت مشاهده می شود.
*گاهی وقوع هایپراکیوسیس در نتیجه تاثیر داروی خاص یا عوارض جانبی آن بر سیستم عصبی مرکزی رخ می دهد مانند تاثیرات داروهای prozac،effeexor،zoloft و …
