انواع کم شنوایی و بد شنوایی شامل-- کم شنوایی آمیخته , حسی-عصبی و انتقالی

کاهش شنوایی بسیار رایج به ویژه در نوزادان، سالمندان و مبتلایان به کاهش شنوایی ناشی از نویز(سرو صدا). میزان کاهش شنوایی می تواند از خفیف تا شدید و عمیق متغیر باشد. این نوع کم شنوایی ناشی از اختلال در حلزون گوش، گیرنده های حساس شنوایی و عصب گوش می باشد.

درمان انتخابی برای این دسته از افراد، استفاده از سمعک های پیشرفته با تجویز و تنظیم شنوایی شناس جهت ارائه بهترین کیفیت صوتی می باشد و در صورت عدم کارایی، ممکن است در موارد خاص (به ویژه کودکان) نیاز به استفاده از ایمپلنت های شنوایی باشد.
این نوع از کم شنوایی شایع ترین نوع کم شنوایی است که غالبا برگشت پذیر نیست. واژه ی حسی-عصبی، خود متشکل از دو کلمه ی حسی و عصبی است که بخش حسی ناشی از آسیب به ارگان کورتی، عدم توانایی سلول های مویی برای تحریک عصب شنوایی یا وجود مشکل متابولیکی در مایعات گوش داخلی است. بخش عصبی در نتیجه ی آسیب به عصب شنوایی رخ میدهد. که غالبا کم شنوایی حسی-عصبی با دارودرمانی بهبود نمی یابد و بعد از ارزیابی های اولیه و تایید متخصصین، باید فرد از تقویت کننده های متناسب با نیازهای شنیداریش استفاده کند. در این نوع کم شنوایی، قابلیت تمایز گفتار به ویژه در حضور نویز و محیط های شلوغ و پرچالش شنوایی، کاهش می یابد و سعی میشود با تجویز و تنظیم دقیق سمعک ها یا پروتزهای مجهز به تکنولوژی های پیشرفته، این مشکل را به حداقل رسانید.

ترکیبی از کم شنوایی انتقالی و حسی-عصبی می باشد.

ناشی ازاختلال در گوش خارجی/میانی و گوش داخلی است.

نیازمند درمان دارویی-جراحی و استفاده از وسایل کمک شنوایی نظیر سمعک ها و ایمپلنت های شنوایی است.

در این  نوع از کم شنوایی، گاهی بخش انتقالی برگشت پذیر و بخش حسی-عصبی، عموما غیرقابل درمان پزشکی است. این افراد در تمایز گفتار به ویژه در حضور نویز، همانند کم شنوایی حسی-عصبی، تا حدی مشکل دارند و باید بعد از انجام درمان های دارویی-جراحی لازم، برای رفع کامل مشکلات شنیداری خود و استفاده از تقویت کننده های صوتی و سمعک و … با متخصصین و کارشناسان شنوایی شناسی خود، مشورت کنند.

نوع خاصی از مشکل شنوایی است که فرد ظاهرا اختلالی در دستگاه شنوایی نشان نمیدهد و اصوات را به خوبی می شنود ولی توانایی درک، مکان یابی و پردازش دقیق اطلاعات شنوایی را به ویژه در محیط های شلوغ و چالش زای شنوایی ندارد.

اختلالات عملکردی می تواند از حلزون تا قشر مغز باشد.

نیازمند ارزیابی و انجام تمرینات توانبخشی پردازش شنوایی مرکزی، تحت نظر شنوایی شناس مجرب است.
همانطور که ذکر شد، محل دقيق مشكل در اين نوع اختلال شنوايي، مشخص نبوده و احتمال اختلال از حلزون گوش تا عصب شنوايي و مكان های پردازش شنوایی در ساقه مغز و قشر شنوایی وجود دارد که شنوایی شناسان با استفاده از آزمون های مختلف، جایگاه احتمالی اختلال را مشخص کرده و به واسطه جلسات توانبخشی شنیداری و ارائه تمرینات لازم، مشکلات شنیداری مبتلایان به این اختلال را مرتفع می کنند. به این ترتیب از اختلالات تحصیلی و مشکلات یادگیری و اختلالات احتمالی آتی در تعاملات اجتماعی این افراد و به ویژه کودکان مبتلا به اختلال شنوایی مرکزی، پیشگیری میشود.
استفاده از برخی تجهیزات توضیح داده شده در قسمت وسایل جانبی کمک شنیداری نیز، به این دسته از افراد، کمک شایان ذکری میکند.